Bir baba…
Bütün vakarıyla,
Vatan sağolsun diyor.
Tüm diğer babalar gibi.

Bir anne…
Bütün şefkatiyle,
Yavrum diye haykırıyor.
Diğer analar gibi.

Bir eş…
Bütün sevgisiyle,
Başını dik tutmaya çalışıyor.
Diğer eşler gibi.

Bir çocuk…
Bütün saflığıyla,
Anlamadığı tabuta bakıyor.
Diğer çocuklar gibi.

Bir halk…
Bütün sabrıyla,
Kaçıncı olduğunu artık bilmediği,
Koç yiğidine ağlıyor.
Nefesi göğsünde,
Lokması boğazında,
Gözyaşı gözünde düğümleniyor,
Şehidine ağlıyor.
Diğerlerine ağladığı gibi.

Bir vekil…
Bütün rahatlığıyla,
Her yeni gün,
Hak ettiği! koltuğuna oturuyor.
Tüm diğer vekiller gibi.

10/03/2010

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir