Sen yeter ki gel!
Adaklar adanır gelişine,
Şölenler düzenlenir.
Bir baştan bir başa meydanlar,
Allanır, pullanır, süslenir.
Yeter ki gel…

Sen yeter ki gel!
Umutlar döşenir gelişine,
Maniler sıralanır.
Çıt çıkarmaz rüzgarlar,
Damla düşürmez bulutlar,
Güneş yakmaz hiçbir teni.
Nefeslerimizi tutar bekleriz.
Parmaklarımızın ucunda yürür,
Bekleriz gelişini.
Sen yeter ki gel!
Gel artık…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir